Tweede bijdrage in de nieuwe rubriek COLUMN met teksten op persoonlijke titel rond thema’s als kunst, kunsttechnieken, musea en museumbezoek.
Silhouette III, 2013, bronze, 40 x 143 x 82 cm – Lotta Blokker
Vandaag met een vriendin een bezoek gebracht aan museum De Fundatie in Zwolle. Met de museumjaarkaart probeer je toch minstens een aantal keren per jaar een museum te bezoeken!
Om 11.00 uur werden de deuren geopend. Zo’n 20 bezoekers hadden zich er al verzameld. Een groep jonge basisschoolleerlingen vertrok. Die hadden al in alle rust kunnen kijken en doen en gingen als ware kunstenaars schoolwaarts.
Ons eerste doel was de expositie “Van Gogh tot Cremer” – Nederlandse kunstenaars in Parijs. Hierin staat de artistieke pelgrimage van Nederlanders naar Parijs centraal die eind 19e eeuw op gang kwam en duurde tot en met de jaren ’50 van de 20ste eeuw.
Het schilderij De molen ‘Le blute-fin’ van Vincent van Gogh uit 1886 is het voorbeeld van de start van het modernisme in Nederland onder invloed van Parijs. Parijs als kunsthoofdstad van de wereld oefende op de Nederlanders een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. In het voetspoor van Van Gogh volgden kunstenaars als Kees van Dongen, Jan Sluijters en Leo Gestel. Parijs was een van de weinige steden in Europa waar de meest moderne kunst de lucht vond om vrij te ademen. De broers Bram en Geer van Velde, voor wie Van Gogh het ultieme voorbeeld was, vestigden zich er halverwege de jaren ’20. Bram van Velde schreef: “Parijs met zijn menigte van kunstrichtingen dringt onophoudelijk tot het diepste doordringen en herkennen van je innerlijkste wezen, alleen zo is het mogelijk tot werk te komen wat de tijdspanningen beheerst”.
Nadat we in het ernaast gelegen ‘Villa Suikerberg’ hadden geluncht, vertrokken we naar Heino voor de expositie Paul Citroen – A’dams en Eva’s. Paul Citroen als meester van het portret moet je toch gezien hebben!.
Vanaf het station naar het kasteel Het Nijenhuis, is best een eindje lopen. Wel mooi, door de herfstbladeren. Al fantaserend over het idee van een pendelbusje en de constatering dat het wel erg rustig was op de route kwamen we op het idee om de flyer nog eens goed te bekijken. Niet geopend op woensdag? Nee toch!
Toen maar omgedraaid en weer terug naar Zwolle. Daar ons verhaal gedaan aan een suppoost. Bleek het toch geopend: donderdag t/m zondag gold vanaf 1 november.
Maar zo zie je maar, hoe het ook loopt het is altijd goed: Nu waren we in de gelegenheid in de Fundatie nog wat meer te zien.
De expositie van Lotta Blokker had ik niet willen missen. Als je geraakt wordt door kunst, heeft de kunstenaar het goed gedaan. En ik werd geraakt! De expressieve sculpturen kunnen je niet koud laten. Haar figuratieve beelden waarin zij de ziel van de geportretteerde wist te vangen hebben een enorme zeggingskracht. De serie “The Hour of the Wolf” heeft een herinnering als uitgangspunt: “Wat gebeurt er ’s nachts? Als de lichten doven en de telefoon niet meer gaat? Als er geen afspraken zijn en de grote stilte begint?” De Nederlandse beeldhouwer Lotta Blokker (Amsterdam 1980) vroeg het zichzelf vaak af. Als kind al, als ze wakker lag en dacht dat iedereen sliep, behalve zij.
Mooie inspiratiebron, wat heeft geresulteerd in negen levensgrote, bronzen sculpturen die de gevoelens van de slapelozen verbeelden.
Doet me weer stilstaan bij mijn zoektocht naar inspiratie…
Voor deze column heb ik gebruik gemaakt van informatie uit de brochure ‘tentoonstellingsinformatie’.
Auteur artikel en foto: Masja van Driel – 29 oktober 2014
Gendt Verbeeld Nieuwsblog 